ویژه ۲۵ رجب، شهادت امام موسی کاظم (ع)

امام کاظم علیه السلام چگونه بُشر گناه‌کار را به بُشر حافی تبدیل کرد؟
صدای ساز و آواز از خانه بُشر بلند بود. بساط عشرت و می‌گساری پهن بود. خدمتکار بُشر، درون خانه را جارو زد و خاکروبه‌ها را در کناری بیرون از خانه ریخت. در همین لحظه مردی از آنجا می‌گذشت، از خدمتکار پرسید: صاحبخانه بنده است یا آزاد؟ او پاسخ داد، آزاد! مرد گفت: معلوم است؛ اگر بنده می‌بود پروای خدایش را میداشت. خدمتکار سخن آن مرد را به بُشر گفت و جمله «اگر بنده می‌بود پروای خدایش را می‌داشت» بر قلب او نشست. بُشر با عجله و با پای برهنه خود را به آن مرد که امام موسی کاظم (ع) بود رساند و توبه کرد و دیگر کفش به پا نکرد و سَمت گناه نرفت. از آن به بعد به بُشر حافی (پابرهنه) معروف شد.*

---

* برگرفته از داستان ۴۴ کتاب داستانِ راستان