نقش امام حسن علیه السلام در حیات اسلامی
به مناسبت هفتم ماه صفر، بخشی از خلاصه کتاب زندگانی امام حسن بن علی علیهماالسلام که توسط رضا مشایخ خلاصه شده است، تقدیم میگردد.
نقش امام حسن علیه السلام در حیات اسلامی
نقش امام حسن ع در همان آغاز زندگی در زمان خلافت امام علی ع آغاز شد و پس از شهادت امام علی ع به اوج رسید. نقش آنحضرت در دو مرحله متکامل صورت پذیرفت:
نخست – در زمان پدرش:
بعضی از مسئولیتهای حضرت در این مرحله:
الف: امام علی ع برای مقابله با فتنه بصره با شورش طلحه و زبیر و فتنه شام به رهبری معاویة – فرزند ابو سفیان- امام حسن ع را برگزید تا ضمن رساندن نامه ابلاغ بی‌نیازی امام از ابوموسی اشعری به وی، مردم کوفه را به جهاد علیه فتنه گران بسیج کند.
ب: امام حسن ع پیش از رو به رو شدن با سپاهیان شام به رهبری معاویه در صفین با سخنرانی خود پیرامون اتحاد و وحدت کلمه باعث برانگیختن عزم و نشاط جانهای سربازان امام علی ع شد.
ج: موضعگیری حضرت برای برحذر داشتن مردم از مسئله حکمیت که نیرنگی بیش نبود. حضرت با دستور امام علی ع با سخنرانی خود درباره عبدالله بن قیس –همان ابوموسی اشعری- و عمرو بن عاص، تباه بودن حکمیت را به دلیل دور بودنش از حق تبیین کردند و مردم را از آن بر حذر داشت.
دوم – در زمان حکومت آن حضرت:
امام حسن ع پس از شهادت امام ع نخستین پیامش را به مردم رساند و صفات رهبر راحل را بیان فرمود و در عین حال به شایستگی های خویش و جایگاهش در اسلام اشاره کرد.
وقتی مردم با امام بیعت کردند؛ معاویه بیمناک شد و فورا نقشه هایی طرح کرد و آن را به اجرا گذاشت و اقدام به تاسیس یک شبکه جاسوسی کرد و برای انجام ماموریت های آن دو نفر از مکارترین افرادش را تعیین کرد که یکی از آنها «حمیری» بود که او را به کوفه فرستاد و دیگری «قینی» که وی را به بصره اعزام کرد.
اما نتیجه برنامه ریزی امام حسن ع برای قدرت بخشیدن به دستگاه های حکومت و پایه ریزی محکم آنها به سرعت با کشف نقشه های اموی آشکار شد.
