کاری که ناتمام رها شد

زمانی که در شهرستان ساری - حوزه علمیه مصطفی خان - مشغول تحصیل بودم به تدریج متوجه استعدادها و ظرفیت های موجود در آنجا شدم که بعضا طلبه ها دغدغه ها و اهدافی داشتند که متأسفانه ابزار و امکانات ارائه آن موجود نبود. استعدادها و ظرفیت هایی که با توجه کردن به آنها می توانست اثرات مطلوب و ماندگاری را بجا بگذارد. بنده با مشورت دوستان، تصمیم گرفتیم که برای حوزه آنوقت ماهنامه ای تأسیس کنیم که با مشارکت طلاب و اساتید، بتوانیم تولید متن کنیم و از ظرفیت های موجود استفاده و برای دیگران منتشر کنیم. البته نیازمند به کار و تلاش زیاد بود ولی نقطه عطف اینجا بود که مصمم بودم اینکار انجام بشود. مقدمات کار فراهم شد ولی در اثناء کار بنده برای ادامه تحصیل به قم آمدم و متأسفانه کار ناتمام رها شد. بعید میدانم بعدها کسی پیگیری کرده باشد. این در دلم مانده و خوب بود اگر کار را تمام میکردیم.